تاریخچه اناگرام

یکی از نکات برجسته برای بسیاری از شرکت­ کنندگان، سیستمی از آموزش بود که بر پایه ­ی نماد قدیمی انیاگرام پایه­ ریزی شده بود. نماد انیاگرام ریشه در دوران باستان دارد و می ­توان ریشه ­ی آن را دست کم تا فیثاغورث پیگیری کرد. این نماد را جورج گورجیف بنیانگذار یک مدرسه­ ی خودسازی و خودباوری کاملاً مؤثر، به جهان امروز معرفی کرد. گورجیف، نماد را اساساً از طریق مجموعه­ ای از حرکات آموزش می­ داد تا به شرکت کنندگان، مفهومی مستقیم و محسوس از نماد ارائه بدهد و بتواند فرایندهای آن را نشان دهد. آنچه گورجیف آموزش نداد، سیستمی از تیپ­ های مختلف بود که با نماد همراه بودند. گورجیف به شاگردان برجسته ­ی خود، چیزی را آشکار ساخت که خود آن را ویژگی اصلی آنها می­ نامید. ویژگی اصلی رکن اصلی ساختار شخصیتی ایناگرام یک نفر است - ویژگی اساسی که شخص را تعریف می­ کند. گورجیف معمولاً از زبانی متفاوت برای توصیف ویژگی یک شخص استفاده می ­کرد، او اغلب از سنت صوفی­گری استفاده می ­کرد که به اشخاص می­ گفتند چه نوع احمقی هستند. انسان­ ها می­ توانستند احمق­ های کله ­گرد، احمق­ های کله چهارگوش، احمق­ های ذهن گرای بیچاره، احمق­ های وول زن و غیر آن باشند. اما گورجيف هرگز چیزی درباره ­ی یک سیستم فهم شخصیت که با نماد اینیاگرام مرتبط باشد، چیزی نگفت.

به خاطر این­ ها و سایر دلایل، بسیاری از علاقه­ مندان اولیه­ ی اناگرام به اشتباه سیستم تیپ­های نُه ­گانه را به گورجیف یا به دلیل استفاده گورجیف از بعضی از سنت­ های صوفی­گری، به صوفيان نسبت داده­ اند. این مسأله منجر به این باور گسترده و نادرست شده است که سیستم اینیاگرام از صوفیان یا سایر مکاتب باستان از طريق نقل قول­ های کلامی منتقل شده است. اگر چه درست است که ایجاز و دانش خود را از تعدادی از این سنت­ های باستان فرا گرفته است، اما ترکیب واقعی آن سنت­ ها با نماد اینیاگرام صرفا کار خود ایجاز و می­ باشد. بنابراین، اناگرام  سنتی فقط به سال ­های ۱۹۶۰، زمانی که ایجاز و برای نخستین بار آن ها را آموزش می ­داد، بر می­ گردد، هر چند که فلسفه ­ی موجود پشت اینیاگرام شامل مؤلفه­ هایی از اسلام و فلسفه ­ی کهن یونان است (بویژه سقراط، افلاطون و نو افلاطونیان) - تمام سنت­ هایی که به عهد باستان بر می­ گردد.